تور تفلیس باتومی
تور ترکیه لحظه آخری
نقشه utm
تور گرجستان ارزان
نقشه utm
تور باتومی
تور گرجستان ارزان
تور گرجستان ارزان
تور ترکیه زمینی
بیتکوین
تور ترکیه زمینی
به گزارش روابط عمومی واحد علوم و تحقیقات، تراریوم جلوههایی از نمونههای زندگی گیاهی یک منطقه یا اقلیم را دربرمیگیرد و محیط مرطوب و مناسبی برای انواع گیاهان فراهم و زیبایی محیط را دو چندان میکند.
تراریوم یادآور گلخانهای مینیاتوری است که در آن به جای چند گلدان کوچک با گلهای متفاوت، میتوان یک باغ شیشهای داشت.
تراریوم همخانوادههایی نیز دارد که از جمله آنها میتوان به ویواریوم، ترباریوم و آکواریوم اشاره کرد. ویواریوم یک محفظه شیشهای است که در آن بهصورت همزمان، گیاهان آبزی و جانوران آبزی زندگی میکنند. آنها با تشکیل یک اکوسیستم زیستی محیط زیبایی را در خانهها بهوجود میآورند.
ترباریوم محلی مناسب برای ترکیب گیاهان و جانوران است و آکواریوم هم تنها به محل نگهداری حیوانات آبزی اختصاص پیدا میکند. هر یک از این اعضای خانواده در اندازهها و تنوع خاص خودشان ساخته میشوند یا بهصورت مستقل و آماده در بازار به فروش میرسند.
دورههای آموزشی ساخت تراریوم و ویواریوم به ترتیب در روزهای ۱۹ و ۲۶ مهر ماه در محل گلخانه دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی واحد علوم و تحقیقات برگزار میشود. این دورههای یک روزه طی هشت ساعت بی وقفه برگزار میشود.
دکتر سپیده کلاته جاری، دکتر مهشاد مقومی، آیدا ابدالی و فرزاد عسگری گروه اساتید این دورهها را تشکیل میدهند.
دانشگاهیان اعم از اساتید، کارکنان و دانشجویان رشتههای مختلف و همچنین شهروندان علاقمند میتوانند برای ثبتنام در این کارگاهها به لینک http://training.srbiau.ac.ir مراجعه کنند. همچنین مدرک معتبر این دورهها به شرکتکنندگان در پایان دوره اعطا میشود.
بهرامی به تشکیل شرکتهای تعاونی بین وراث نیز اشاره کرد و افزود: تشکیل شرکت تعاونی به منظور جلوگیری از خرد شدن اراضی راهکار دیگری است که از تفکیک اراضی جلوگیری کرده و با در نظر گرفتن سهم هر فرد عضو تعاونی، عملیات کشاورزی به صورت یکپارچه انجام و از تفکیک سرمایههای ملی و از کار افتادن کارآیی اراضی جلوگیری بعمل خواهد آمد.
گرچه معضل تفکیک و تقسیم اراضی کشاورزی دغدغه اصلی کشاورزان و متولیان امر بوده است و در طول ۴۰ ساله انقلاب قوانین متعددی توسط دستگاه قانونگزاری کشور در این رابطه تصویب و اجرایی شده است اما تاکنون هیچکدام از این قوانین به نتیجه مطلوب نرسیده و انتظار کشاورزان را برآورده نکرده است.
ابراهیمی با اشاره به جمعیت ثابت و رو به کاهش روستایی و افزایش جمعیت شهری گفت: این موضوع بیانگر آن است که تعداد خانوارهای جمعیت روستایی افزایش پیدا نکرده، اما از طرفی ورثه اقدام به تفکیک اراضی کشاورزی میکنند.
به نظر میرسد علاوه بر نقص قوانین در این حوزه نبود نظارت کافی بر اجرای صحیح قوانین فعلی نیز موضوع خرد شدن اراضی کشاورزی را تشدید میکند و روز به روز شاهد تفکیک اراضی از نسلی به نسل دیگر هستیم به گونهای که اقتصاد آینده کشور در سایه نبود نظارت صحیح به مخاطره میافتد و امکان مدیریت و برنامه ریزی دقیق به منظور کاهش مصرف آب و انرژی، نیروی انسانی و تجهیزات سلب شده و پیامدهای منفی آن گریبانگیر کشور خواهد شد.
براساس آمارهای منتشر شده توسط مقامات وزارت جهادکشاورزی هم اکنون ۳۵ درصد کشاورزان کمتر از یک هکتار و ۸۴ درصد حدود ۴.۲ هکتار زمین در اختیار دارند و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان مهمترین عامل تفکیک اراضی کشاورزی اجرای قانون ارث است، به گونهای که سالانه ۲۰۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی کشور به دلیل اجرای این قانون کوچک و کوچکتر میشود و نتیجه آن خروج کشاورزی از شیوه علمی و مدرن و نیز عدم امکان استفاده از مزایایی نظیر ماشین آلات و مزیتهای عملیات مکانیزاسیون به سمت بهره مندی از نیروی انسانی خواهد بود که با امر توسعه اقتصادی و مدیریت هزینههای این بخش از اقتصاد کشور، مغایرت دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، حدود ۱.۶ میلیارد نفر یعنی بیش از یک چهارم جمعیت جهان، برای زنده ماندن به جنگلها نیاز دارند. از میان این جمعیت، حدود ۶۰ میلیون نفر از مردم بومی برای زنده ماندن، کاملاً به جنگلها وابستهاند. جنگلها نه تنها کمکی برای زندگی کردن هستند، بلکه خدمات حیاتی بسیاری را به آنها ارائه میدهند. این منابع طبیعی، از خاک محافظت میکنند و در تنظیم میزان آب و حفاظت از گونههای زیستی نیز مؤثر هستند. جنگلها میتوانند کربن را ذخیره کنند و نقش مهمی در مبارزه با تغییرات اقلیمی داشته باشند.
میزان دیاکسید کربن ناشی از جنگلزدایی و تخریب جنگلها، از بخش حمل و نقل کل جهان هم بیشتر است. سالانه حدود هفت میلیون هکتار از جنگلها در اثر جنگلزدایی از بین میروند؛ در نتیجه بسیاری از کشورها سعی دارند برنامههایی ارائه دهند تا با حفظ دوام جنگلها، میزان انتشار دیاکسید کربن را کاهش دهند.
این کشورها براساس میزان کربن ذخیره شده در جنگلهایشان، هزینههایی را به چنین برنامههایی اختصاص میدهند اما بررسی و سنجش دقیق کربن و افزایش آن، دشوار است و هزینه بالایی نیز دارد. به همین دلیل، متخصصان این حوزه در برزیل سعی دارند در یک اقدام چالشبرانگیز، نقشه برداری از زیست تودهها را با کمک پهپادها انجام دهند.
برای این کار، گروهی از پژوهشگران برزیلی به همراه شش کشور اروپایی، پروژهای را آغاز کردند. در این پروژه موسوم به "کورگال" (COREGAL) که با سرمایهگذاری اتحادیه اروپا صورت میگیرد، از "سامانه ماهوارهای ناوبری جهانی" (GNSS) استفاده میشود. پژوهشگران در این طرح، از پهپادهای ارزانقیمتی استفاده میکنند که میتوانند هنگام پرواز بر فراز جنگلها، از زیستتودهها نقشهبرداری کنند.
"پدرو فریر دا سیلوا" (Pedro Freire da Silva)، متخصص سیستمهای پروازی و ماهوارهای گفت: اندازهگیری میزان کربن میتواند به بررسی زیستتودهها کمک کند.
پهپادهای خودران، گیرنده خاصی دارند که برای تشخیص موقعیت زیستتودهها به کار میروند. سیگنالهای منتشر شده از ماهوارههای GNSS، به جنگلها منعکس میشوند. ممکن است این سیگنالها هنگام عبور از میان شاخ و برگهای درخت، منحرف و ضعیف شوند. هرچه سیگنال دریافت شده توسط پهپاد، ضعیفتر باشد، زیستتوده موجود در آن قسمت جنگل بیشتر است.
دا سیلوا افزود: اگر دادههای ماهواره و پهپاد با یکدیگر ترکیب شوند، میتوان نقشه دقیقتری از زیستتودهها ارائه داد.
علی وارسته بهدانی در جلسه فرمانداری رودسر گفت: چابکسر با ۴۵۰ هکتار سطح زیر کشت گل و گیاه میتواند بعد از محلات به عنوان برند گل و گیاه ایران معروف و معتبر شود.
وی با اشاره به اینکه شهرستان رودسر دارای ۱۲۰۰ تولید کننده گل و گیاه است، افزود: جمع کثیری از مردم چابکسر از تولید گل و گیاه درآمدزایی میکنند و همه سالانه مسافران و توریستهای زیادی برای خرید آن به چابکسر سفر میکنند.
وارسته با اشاره به اینکه یکی از دغدغههای ما ظرفیتهای مغفول مانده در این شهرستان است، خاطرنشان کرد: با یکصدا شدن میتوان ظرفیتهای بکر شهرستان رودسر را به فرصت تبدیل کرد و برای مردم شهرستان به درستی نقش آفرین بود.
وی تصریح کرد: باید به بخش خصوصی بها دهیم و از آنها در بالا بردن سطح کیفی و شناساندن ظرفیتهای شهرستان کمک بخواهیم.
به گزارش ایسنا، در حال حاضر ۳۷۰ واحد گلخانهای، به وسعت ۳۴ و نیم هکتار در گیلان فعال است و غیر از آن ۱۰۸ هکتار فضای غیر گلخانهای هم در این استان به پرورش گل و گیاهان زینتی و درختچههای تزئینی اختصاص یافته است.
سالانه بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار شاخه گل، بیش از ۶۶۰ هزار گلدان گل و گیاه زینتی و بیش از ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار درخت و درختچه تزئینی در گیلان تولید میشود که ارزش اقتصادی آنها حدود ۳۰۰ میلیارد ریال است.